Ja, naast gebruik in gebouwen zat asbest vroeger ook in producten zoals strijkijzers, föhns, autoremblokken en zelfs in sommige oude vloerbedekkingen. Daardoor kan het risico ook binnenshuis aanwezig zijn, niet alleen in bouwmaterialen.

Ja, ondanks dat asbest in de meeste landen verboden is, wordt het in sommige landen (zoals Rusland, China en India) nog steeds geproduceerd en gebruikt, vooral in de bouwsector en in goedkope dakbedekking.

Nee, het is bijna onmogelijk om asbest met het blote oog zeker te herkennen. Er zijn verschillende soorten asbest die op andere materialen lijken. Alleen laboratoriumonderzoek kan met zekerheid vaststellen of iets asbest bevat.

Ja, in sommige oude waterleidingen van asbestcement kunnen kleine hoeveelheden asbestvezels in het drinkwater terechtkomen. De risico’s voor de gezondheid via drinkwater zijn echter veel kleiner dan bij inademing van vezels.

In theorie kan één enkele blootstelling aan asbestvezels al leiden tot gezondheidsproblemen, hoewel het risico groter wordt bij langdurige of herhaalde blootstelling. De ziekten ontwikkelen zich vaak pas tientallen jaren na de blootstelling.

Ja, er zijn zes soorten asbest, waaronder wit asbest (chrysotiel), blauw asbest (crocidoliet) en bruin asbest (amosiet). Vooral blauw en bruin asbest zijn extreem gevaarlijk vanwege hun dunne, naaldachtige vezels die makkelijker diep in de longen dringen.